استعاره ای از بحران جهانی شیلات با دنباله طولانی خود دانست

“کشف” آنها توسط شیلات صنعتی امیدهای اقتصادی زیادی را در دهه 1960 ایجاد کرد.
به دنبال آن با افزایش ظرفیت مازاد و مشکلات اقتصادی، نگرانی ایجاد شد درباره میگو سنگی و  بسیاری از شیلات را می توان استعاره ای از بحران جهانی شیلات با دنباله طولانی خود دانست همچنین مسائل بخشی، فرابخشی و اکوسیستمی. صید بی رویه بیداد می کند، اما سقوط ندارد و علیرغم فشار شدید ماهیگیری گزارش شده است.

تلاش برای کنترل تلاش های شاه میگو تهران و تا حد زیادی توسط اختراعات و پیشرفت تکنولوژی ماهیگیران شکست خورده اند. درگیری ها و بین شیلات صنایع دستی و صنعتی، بهره برداری از دو مرحله مختلف از چرخه زندگی زیرا پنائیدها بسیار گسترده هستند، و گاهی اوقات با خشونت، موضوع تخصیص بین دارای سیستم های بهره برداری مدرن و جوامع آسیب پذیر ساحلی.

برای ساختن چیزها و بدتر از آن، توسعه انفجاری فرهنگ میگو درگیری های مرتبط با آن را تشدید کرده است و استفاده از مولدین وحشی و پست لارو و رقابت قابل توجه در سطح جهانی بازار.

از جنبه محیطی، میگو جنوب به شدت تحت تأثیر عوامل اقلیمی است، اما همچنین اغلب تحت تاثیر تخریب زیستگاه های ساحلی، مانند تخریب حرا توسط آبزی پروری یا بسترهای علف دریایی با صید غیرقانونی ترال در مناطق ساحلی.

میگوی ساحلی اکوسیستم ها کاهش در سطح تغذیه متوسط ​​خود را تجربه کرده اند که از آن، میگو،
به عنوان طعمه، احتمالاً سود برده است (مقاومت در برابر سقوط) و بهره برداری از تنوع زیستی بالا اکوسیستم ها، صید تخصصی صنعتی میگو سوخاری پفکی، مقادیر زیادی صید جانبی را جذب می کنند، که تا حد زیادی از “ماهی زباله” تشکیل شده است.

با داشتن ظرفیت ذخیره سازی محدود، این شیلات قهرمان جهان برای دور انداختن بوده اند و علیرغم پیشرفت های قابل توجه در
در دهه گذشته، هنوز حدود 25 درصد در دورریزی های جهانی نقش دارد.